Bezichtiging Karlskrona

Vannacht was het zwaar bewolkt en had het geregend. Vanochtend brak alweer gauw de zon door, zodat we na ons ontbijt om half elf op pad gingen om Karslkrona te bekijken. We moesten een keuze maken of we met de veerpont naar het eiland Aspö zouden gaan om het kasteel Drottningskär te bekijken of een wandeling door de stad Karlskrona langs alle historische gebouwen te maken. We kozen voor het laatste en met een plattegrond waarop een mooie wandelroute met alle bezienswaardigheden stond, gingen we om half elf op weg. Karlskrona is op een rotseiland gebouwd, is de hoofdstad van de gemeente Karlskrona en tevens ook de hoofdstad van de Zweedse provincie Blekinge län. De plaats heeft ca. 33.000 inwoners en staat bekend als Zwedens enige Barok stad. De vlootbasis van Karlskrona staat sinds 1998 op de werelderfgoedlijst van de UNESCO. De stad werd in 1680 gesticht om als basis voor de Zweedse marine te fungeren. Zweden was de dominante militaire macht in de Oostzee geworden na de Deens-Zweedse Oorlog. Met de gebiedsuitbreiding naar het zuiden wilde de marine profiteren van het zachtere klimaat. De Zweedse vloot in Stockholm lag in de winter langdurig vast in het ijs en in Karlskrona was dit minder het geval. De naam van de stad betekent Karl's kroon ter ere van koning Karel XI van Zweden. De stad groeide snel en in 1750 telde het al zo’n 10.000 inwoners. Het was toen een van de grootste steden van het land. De Vlootbasis Karlskrona werd tegelijk met de stad aangelegd. De vloot had grote verliezen geleden waardoor de bouw van nieuwe schepen noodzakelijk was. In 1711 was de basis met scheepswerven de grootste industriële werkgever in Zweden met 1.100 werknemers. De oudste dok, de Polhemdok, werd uit de rots gehakt en is nog steeds in gebruik. Voor de bescherming van de haven werd langs een belangrijke vaarweg op een scheer Kasteel Drottningskär gebouwd. De wandelroute begon in het centrum op het Stortorget (Grote Plein), waaraan drie historische gebouwen staan en een standbeeld van karel XI. Het raadhuis en twee kerken: Fredrikskyrkan en de Trefuldighetskyrkan. De Fredrikskyrkan maakte deel uit van een pelgrimsroute, die liep van Spanje naar Noorwegen. Vanuit het centrum liepen we richting het westen naar een eilandje, verbonden met een brug, waar we kortstondig het Marinemuseum bekeken. Aan de kade lag een mijnenlegger, de torpedojager HMS Västervik, die in october 1981 de Russische U-boot S-363, U 137 door de zweden genoemd, achterna zat toen deze in wateren van Karlskrona voer, en een oude driemaster, de Jarramas, een opleidingsschip, dat in 1900 te water was gelaten en tot 1947 dienst heeft gedaan. Aan de zuidzijde van het eilandje lag het Bastion Kungshall, dat alleen van de buitenkant te bekijken was. De wandelroute liep verder langs de zuidkant naar het oosten, waar we vervolgens langs het Bastion Aurora, de Amiraliteitskyrkan en Klockstapeln (Klokkentoren) kwamen. Het zuidelijke gedeelte, waaronder ook Bastion Aurora, is in gebruik van de Zweedse Marine. Hier mocht dan ook niet gefilmd of gefotografeerd worden. Aan de oostkant liepen we door een woonwijk, waar leuke gekleurde typisch Zweedse huisjes stonden. Na nog even te hebben uitgerust op een forse rotspartij, dat als een soort park met bankjes ingericht was, kwamen we uiteindelijk om vier uur weer terug op onze boot.