Vandaag zouden we een wandeling maken op Omø. Het was zwaar
bewolkt, het waaide hard met een westenwind van 6 bft en het was ook weer eens
erg koud voor de tijd van het jaar. Dertien graden celsius op 24 juni is nou
niet om over naar huis te schrijven. Die opwarming van de aarde zit kennelijk
bij velen tussen de oren, maar de kou bij ons zat wel degelijk om onze oren.
Omø is een klein Deens eiland in de Grote Belt. Het eiland
ligt ca. 17 km ten zuidwesten van het eiland Sjӕlland (Seeland). Omø
is ongeveer 4,5 km² groot, heeft een omtrek van 12 km en 187 inwoners. De
bevolking leeft van de landbouw en visserij en het eiland is per veerboot bereikbaar
vanaf het schiereiland Stigsnæs (Seeland). Om half twaalf begonnen we aan onze
wandeling op het kiezelstrand aan de oostkust. We liepen langs de fraaie
zandkliffen van een heuvel en zagen in de wand ervan diverse gaten zitten,
waarin zwaluwen hun nesten hadden gemaakt. Door onze aanwezigheid werden ze
opgeschrikt, zodat menig zwaluw uit hun nestgat wegvloog. De stenen langs het
strand komen allemaal uit de afkalving van deze zandkliffen, die bezaaid zijn
met verschillende soorten stenen. In vele stenen zitten nog fraaie tekeningen
van fossielen. Bijna aan het eind van de oostkust gekomen, liepen we langs een
grote boerderij, die een eigen vliegveldje op zijn akkerveld had gemaakt en
toevallig ook net opsteeg met zijn vliegtuigje. Nadat we overgestoken waren
naar de westkust, zagen we in de verte de vuurtoren van Omø, die in 1894 werd
gebouwd. Bij de vuurtoren aangekomen, konden we op een bankje even uitrusten. Daarna
liepen we langs de noordwestkust terug naar onze boot waar we tegen vieren
aankwamen. Morgen is het plan om naar Bagenkop te gaan, gelegen aan de zuidpunt van het
Deense eiland Langeland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten